مدلسازی میزان تولید گاز متان از پسماند جامد شهری از طریق هاضم بی هوازی

استفاده از روش های علمی به عنوان بخشی از مدیریت پسماند در قرن بیستم مطرح شده است. مطالعات علمی می بایست با معرفی روش های نوین و ارتقای راندمان سیستم های موجود، در راستای این هدف تلاش نمایند. با توجه به معضلاتی که پسماندهای آلی در روش های متداول تر دفع، ایجاد می کنند، فرآیند هضم بی هوازی، به عنوان روش جایگزین، گزینه مطلوبی است. در این صورت، علاوه بر کاهش مقبول بار آلودگی، گاز متان تولیدی در پروسه نیز می تواند برای تولید انرژی برق استفاده شود. در این پایان نامه، مدل سازی متان تولیدی از فرآیند هضم بی هوازی پسماندهای جامد آلی با استفاده از مدل جامع adm1، مورد مطالعه قرار گرفته است. راکتور هضم بی هوازی آزمایشگاهی نیمه پیوسته و مزوفیلیک، تحت پنج بارگذاری متفاوت در 125 روز، مدل شد. سپس ضرایب و پارامترهای مهم، با انجام آنالیز حساسیت و با استفاده از شاخص آنتروپی، برای اولین بار در این مطالعه، تعیین شد. در نهایت با استفاده از الگوریتم ژنتیک، مربع اختلاف لگاریتمی نتایج مدل و تجربی، کمینه و پارامترهای مهم کالیبره شدند. در نهایت صحت سنجی نتایج مدل با استفاده از نتایج آزمایشگاهی با ضریب تبیین 8/0 بدست آمد. در انتهای این مطالعه برای بررسی میزان متان قابل تولید از پسماند آلی شهر تهران، یکی از هاضم های سایت پردازش آبعلی (1360 مترمکعب حجم مایع)، شبیه سازی شد که طبق نتایج حاصل از مدل، در طول یک دوره بهره برداری پنجاه روزه از هاضم، در مجموع، میزان 4000 مترمکعب متان قابل تولید است.